Zrzesz Kaszëbskô, czasopismo polityczno-kulturalne wydawane w latach 1933-1939, 1945-1947 i od 1992, początkowo w Gdyni, następnie w Kartuzach i od 1945 w Wejherowie. Przeznaczone dla mieszkańców Kaszub, walczyło o zachowanie kultury i mowy kaszubskiej.

Wydawało tygodniowe dodatki: Checz Kaszëbskô (1933) i Checz (1945-1947). Od 1937 podkreślało odrębność etniczną i językową Kaszubów, co wobec zagrożenia niemieckiego naraziło je na zarzut separatyzmu narodowego i stało się przyczyną przeszkód w wydawaniu i kolportowaniu pisma ze strony władz polskich.

Redaktorzy naczelni: A. Labuda (1933-1935), F. Marszałkowski (1936-1939), B. Richert (1945-1946), I. Szutenberg (1946-1947), E. Kamiński (od 1992).

W pierwszej edycji "Zrzesz Kaszëbskô" ewoluowała od gazety politycznej, pisanej niemal wyłącznie po polsku, do miesięcznika społeczno-kulturalnego, tworzonego w dużej mierze po kaszubsku. Autor opracowania dotarł do wszystkich numerów wydanych prze wojną, do archiwów Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej, Archiwum Państwowego w Bydgoszczy, Archiwum Akt Nowych w Warszawie, Archiwum Państwowego w Gdańsku.