.png)
Pusta noc to niezwykły i wciąż żywy na Kaszubach obyczaj. Dotyczy on ostatniej nocy przed pogrzebem zmarłej osoby, kiedy to ludzie gromadzą się w domu nieboszczyka, aby odmówić tam różaniec. Po odmówieniu modlitwy zgromadzeni jednak nie odchodzą do swoich domów. Pozostają w domu żałoby, aby do rana śpiewać pieśni pustonocne.
Oddajemy w Państwa ręce płytę będącą efektem realizowanego przez Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie projektu „Odtworzenie zwyczaju Pustej Nocy na Kaszubach”. Jego celem było sporządzenie zapisu nutowego pieśni kaszubskiego obrzędu nocnego czuwania przy zmarłym. Zapis melodii powstał na podstawie badań – nagrań terenowych przeprowadzonych wiosną 2015 r. wśród kilkunastu grup śpiewaków pustonocnych. Pragnąc zachować ginącą praktykę śpiewania pieśni „pustej nocy” w wigilię pogrzebu, na podstawie wspomnianych badań wydany został także śpiewnik „Pieśni Pustej Nocy”. Ważną częścią nowego kancjonału, stanowiącą uzupełnienie „naśpiewanego” podczas badań terenowych materiału, są pieśni żałobne zaczerpnięte z opracowanego przez ks. Józefa Mazurowskiego śpiewnika „Melodje do Zbioru pieśni nabożnych katolickich dla użytku kościelnego. Ułożone do grania na organach i śpiewania na cztery głosy” (Pelplin, 1871). „Melodje…” powstałe do wydanego w tym samym roku „Zbioru pieśni nabożnych katolickich do użytku kościelnego i domowego” (tzw. śpiewnika pelplińskiego), pod redakcją ks. Szczepana Kellera, były wykorzystywane przez organistów w kaszubskich parafiach.
Na zawartość płyty składają się wybrane pieśni „pustej nocy” spisane podczas badań terenowych. Wykonane zostały zgodnie z ustaloną tradycją praktyką – jednogłosowo przez mężczyzn. Wykonawcą tego repertuaru jest męski skład Chóru Kameralnego DISCANTUS z Gowidlina. Drugą część płyty stanowią pieśni i ich opracowania na czterogłosowy chór mieszany z towarzyszeniem organów (w tym przypadku pozytywu), zaczerpnięte ze śpiewnika ks. Józefa Mazurowskiego. Te pieśni wykonane zostały przez Scholę Cantorum złożoną ze studentów specjalności Muzyka Kościelna Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku z organowym towarzyszeniem Marcina Armańskiego.
Sławomir Bronk
Indeks : 358
Opis:
Specyficzne kody :
Stan: Nowy
Pierwsze wydanie Księgi Wyjścia w przekładzie języka oryginału (hebrajskiego) na język kaszubski.
Tematyka legend łączy w sobie elementy historyczne i ludową fantazję. Przywoływane są w nich czasy książąt pomorskich, krzyżaków, a nawet chrystianizacji Pomorza – a jednocześnie świat kaszubskich opowieści, pełen zapadłych zamków i śpiących wojsk, zaludniają diabły, syreny i czarownice.
Podręcznik do nauki języka kaszubskiego na poziomie klas IV-VI szkoły podstawowej.
Drëkòwóné tu tekstë dałobë sã ùjąc pòd òglowim titlã: Wôżniészé (spòdlowé) zagadnienia wiédzë ò kaszëbsczim jãzëkù.
Zbiór religijnych pieśni kaszubskich, wykorzystywanych w Liturgii Eucharystycznej, podczas pielgrzymek czy spotkań o charakterze religijnym. Ułożony według roku kościelnego. Zawiera modlitwy w jezyku kaszubskim i ponad 100 pieśni.
Wiertle Bòżégò widu, które ks. Jan Walkusz oddaje właśnie czytelnikowi do lektury, powstawały przez lata, a ich Autor nie myślał zapewne, że ostateczny kształt przyjmą na jubileusz Konkursu. Zasadniczą częścią książki są bowiem literackie kazania, które ks. Walkusz wygłaszał podczas Mszy świętych towarzyszących konkursowi w Chmielnie.
Publikacja zawiera fotorelację z pobytu Kardynała Stefana Wyszyńskiego na Kalwarii Wejherowskiej w 1953 roku.
Pierwsze wydanie Księgi Wyjścia w przekładzie języka oryginału (hebrajskiego) na język kaszubski.
Pusta noc to niezwykły i wciąż żywy na Kaszubach obyczaj. Dotyczy on ostatniej nocy przed pogrzebem zmarłej osoby, kiedy to ludzie gromadzą się w domu nieboszczyka, aby odmówić tam różaniec. Po odmówieniu modlitwy zgromadzeni jednak nie odchodzą do swoich domów. Pozostają w domu żałoby, aby do rana śpiewać pieśni pustonocne.
.png)
.png)