Niniejsza książka przypomina po trochu nieco znaną z XIX i XX wieku, nie tylko na innych ziemiach polskich, także na Pomorzu, literaturę antyalkoholową, będącą wyrazem ruchu trzeźwościowego, obecnego również w Niemczech, którego wyrazem były Bractwa Trzeźwości. Z tamtych czasów pochodzi znana w Niemczech i w Polsce pieśń, ni to biesiadna, ni... pijacka, pełna tragicznego humoru, z której autorka zaczerpnęła tytuł dla swojej książki - wspólny dla zawartych w niej opowieści.
Bez wątpienia jest to lektura, która ma dotrzeć w pierwszym rzędzie do czytelników poprzednich książek wspomnieniowych autorki, reprezentującej swoimi losami i dziełami nie tylko pomorskie pogranicze. Chodzi o wszelkie pogranicze, o pogranicza i światy wielu etni, religii, języków i kultur, w których można dostrzec wiele wspólnego - także w realiach, których opis stanowi główną zawartość niniejszej książki. Stąd jej wartość także źródłowa - dla etnologów i socjologów, historyków i kulturoznawców, których skupia między innymi stowarzyszenie ludzi nauki - Instytut Kaszubski w Gdańsku.