Po "Sprawie gminy Ceynowy" oraz "Ławicy ryb" przyszedł czas na wydanie mniejszych form literackich Wandy Brzeskiej poświęconych życiu rybaków i morskiemu żywiołowi. "Syn czarownicy" to zbiór ośmiu opowiadań i liryków z tomiku "U strądu". Wszystkie utwory powstały w latach trzydziestych ubiegłego wieku, kiedy Autorka brała udział w badaniach etnograficznych Pomorza.

Te nasycone słownictwem regionalnym kaszubsko-marynistyczne teksty zgromadzono w jednym tomie po raz pierwszy. Dla badaczy kultury i literatury polskiej mogą stanowić istotny materiał źródłowy, a dla Czytelników szansę na odkrycie kolejnej terra incognita w dorobku pisarskim Brzeskiej.

Nowela "Syn czarownicy" w 1937 roku zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie ogłoszonym przez redakcję toruńskiej "Teki Pomorskiej". Opowiadanie to, choć chronologicznie wcześniejsze, stanowi niejako epilog powieści "Sprawa gminy Ceynowy".

*****

Drogą samotną szedł człowiek. […] Wraz z wiatrem, gnającym z północy na południe i on szedł coraz dalej opadającym w doliny pomorzem. Chyba gdzieś pod Kościerzną, pod Chojnicą nie będą go znali, byle daleko od Pucka, byle precz od rodzinnych Rybaków. […] Ludzie mówili o nim, że ma lat sto, a miał ich dziewięćdziesiąt. Ludzie mówili o nim, że umrzeć nie może, bo go ziemia nie chce i morze nie chce przyjąć. Nie chcieli go przyjąć ludzie. Więc skazany był na życie, tak jak inni skazani są na śmierć.

fragment opowiadania "Syn czarownicy"

*****

Wanda Brzeska (ur. 19 listopada 1893, zm. 10 marca 1978) – pisarka, etnografka i etnolożka, opublikowała dwie powieści – poza "Sprawą gminy Ceynowy" - "Żelazny szlak" (1937) i "Ptaki ścielą gniazda" (1938), wiersze, sztuki teatralne, a także opowiadania.

W okresie międzywojennym prowadziła badania etnograficzne na Pomorzu, zbierając eksponaty dla przyszłego Muzeum Kaszubskiego w Gdyni. Również po 1945 roku brała udział w badaniach dziejów Kaszubów i Słowińców, sztuki ludowej, kultury materialnej i języka kaszubskiego. Jest autorką prac naukowych i artykułów, m.in. "Rehabilitacja Smętka", Arkona 1945 nr 13 i 1946 nr 14, "Z wycieczki do Lęborka", "Z Lęborka do Łeby", "Warszawa w Sopocie", Polska Zachodnia 1945 nr 7, 9, 10, i innych.

Materiały i obserwacje z badań etnograficznych na Kaszubach wykorzystała w ukazującej codzienne życie i pracę rybaków niepublikowanej powieści "Ławica ryb" i w drukowanych w prasie opowiadaniach, m.in. w opowiadaniu "Syn czarownicy" (Teka Pomorska 1937 nr 4).