Ksiądz biskup Konstantyn Dominik (1870 - 1942) jest kaszubskim kandydatem na świętego. Urodził się w Gnieżdżewie w parafii swarzewskiej w rodzinie rolniczej, ojcem jego był Michał, miejscowy sołtys, zaś matką – Anna z domu Derc. Naukę podjął Konstantyn początkowo w miejscowej szkole ludowej, kontynuował ją w pelplińskim Collegium Marianum, a następnie w Królewskim Gimnazjum Katolickim w Chełmnie, gdzie zdał maturę, po czym studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie, które to studia zakończył 25 III 1897 roku otrzymaniem święceń kapłańskich.

Już jako ksiądz sprawował on posługę wikarego przy kościele św. Ignacego Loyoli w Starych Szkotach (na Oruni) w Gdańsku, następnie był wikarym w Chełmnie oraz kapelanem klasztoru i szpitala sióstr misjonarek św. Wincentego a Paulo tamże, sprawując jednocześnie funkcje katechety w gimnazjum żeńskim i prefekta tamtejszego gimnazjum. W roku 1911 ksiądz Dominik wrócił do Pelplina, gdzie objął funkcję wicerektora Seminarium Duchownego, następnie w roku 1920 został rektorem i kanonikiem, a w roku 1928 uzyskał konsekrację biskupią i pełnił funkcję biskupa sufragana chełmińskiego.

Po wybuchu drugiej wojny światowej kwiat duchowieństwa diecezji chełmińskiej został rozstrzelany przez hitlerowców, duchowni ponieśli śmierć męczeńską, biskup ordynariusz Stanisław Wojciech Okoniewski salwował się ucieczką, a biskupa sufragana Dominika Niemcy nie wywieźli, by pozbawić życia dlatego, że chory leżał w łóżku. Jednak jesienią 1939 roku chełmiński biskup sufragan zmuszony był opuścić Pelplin i znalazł się w Gdańsku, gdzie zamieszkiwał u sióstr elżbietanek przy Targu Siennym, umarł zaś 4 marca 1942 r. w szpitalu Najświętszej Maryi Panny (obecny szpital przy ulicy Klinicznej) w Gdańsku.

Doczesne szczątki biskupa Dominika spoczęły na cmentarzu przy kościele św. Ignacego w Gdańsku, natomiast już po zakończeniu wojny, w roku 1949 dokonano ekshumacji i przeniesiono ciało biskupa na cmentarz w Pelplinie, gdzie spoczywają inni przedstawiciele wyższego duchowieństwa diecezji.

Ksiądz, a następnie biskup Konstantyn Dominik, już za życia cieszył się wśród współbraci opinią człowieka dobrego, życzliwego, zawsze gotowego pomóc. Dlatego stosunkowo niedługo po śmierci i po zakończeniu II wojny światowej, w roku 1947 rozpoczęto zbieranie potrzebnych materiałów w celu podjęcia prac do dokonania beatyfikacji kaszubskiego biskupa, powstały opracowania poświęcone wielkiemu synowi kaszubskiej ziemi, a  w roku 1961 rozpoczęto proces na szczeblu diecezji, potrzebne dokumenty w roku 1966 przesłano do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Watykanie i od tego czasu rozpoczął się proces apostolski, który trwa do dziś.

Pamiątką po posłudze księdza Dominika na Ziemi Chełmińskiej są zachowane w rękopisie teksty jego kazań o tematyce maryjnej, wygłoszone w tamtejszych kościołach.  Na podstawie analizy teologicznej tych tekstów ks. Karol Misiurski uzyskał tytuł magistra teologii obroniony na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II w roku 2009.