Piesniôrz rëbacczégó żëwòta (Pieśniarz rybackiego żywotu)

Marian Selin urodził się 18 maja 1937 roku w Jastarni, tutaj też chodził do szkoły podstawowej. W 1966 roku ukończył  Szkołę  Muzyczną  i  Studium  Choreograficzne w Gdańsku. Pracował w Powiatowym Ośrodku Kultury w Pucku, a także w Spółdzielni Rybackiej „Szkuner” we Władysławowie jako instruktor tańca. Był także zatrudniony w przedsiębiorstwie rybackim „Koga” w Helu. Marian Selin po kaszubsku zaczął pisać już w latach pięćdziesiątych ubiegłego  wieku – w 1957 roku wystawił w Jastarni (nie we Władysławowie,  jak  napisano  w  wielu  źródłach) widowisko słowno-muzyczne „Broduzë” stworzone rok wcześniej. Za jego debiut poetycki natomiast uznaje się opublikowanie wiersza „Mój bocik” na łamach czasopisma „Litery” w roku 1966. Od tego czasu jego utwory ukazywały się w prasie, a nawet zostały włączone do repertuaru zespołu rockowego Sami. Zaowocowało to wydaniem jego pierwszego zbioru  wierszy  Kaszubski  kwiat  (1982).  Następny zbiór jego poezji Niech wiater niese piesń ukazał się kilkanaście lat później (1996). Jego utwory poetyckie zamieszczono ponadto w kilku antologiach, wreszcie w czerwcu 2016 roku zostaje wydana książka będąca próbą usystematyzowania jego twórczości Marión Selin. Piesniôrz rëbacczégó żëwòta.