Dzieje Pomorza Zachodniego, terytorium wchodzącego w końcu X wieku w skład państwa Mieszka I, stanowiącego następnie trzon księstwa pomorskiej dynastii Gryfitów, które po jej wymarciu w 1637 r. przeszło pod władzę Hohenzollernów brandenburskich, aby stać się po rok 1945 kolejno częścią składową Prus, Cesarstwa Niemieckiego, Republiki Weimarskiej i hitlerowskiej III Rzeszy, mają bardzo wielowątkową strukturę i skomplikowany przebieg. Na ten stan rzeczy złożyła się jednak nie tylko zmieniająca się przynależność i sytuacja polityczna, ale także z reguły specyficzny przebieg przemian gospodarczo-społecznych, prawnoustroj owych, demograficzno-etnicznych, wyznaniowych i kulturalnych, w toku, a często w wyniku których dominująca początkowo rdzenna ludność pomorska (kaszubska, zwana też wendyjską) na przestrzeni dziesięciu wieków utraciła swój słowiański charakter i niemal całkowicie zanikła, pozostawiając jedynie we wschodnich, przylegających do Pomorza Gdańskiego i Polski regionach śladowe pozostałości.